روزهای پسرانه

  با تولد بچه‌ی اول، مشغله‌ی مادر نسبت به قبل دو برابر می‌شود  اما با تولد بچه‌ی دوم، این رقم به ده برابر و یا بیش‌تر ارتقا می‌یابد دیدم (می‌بینم) که میگم     + خدایا شکرت   ...

        اینم از مادر، پسر و دیگر هیچ       ...

          + خدایا شکرت + ماجرا و عکس‌هایش، مربوط به حدود دو ماه قبل هستند که تازه فرصت آپلود شدن نموده‌اند     ...

  پسران‌م علی‌رغم تمام شباهت‌های ظاهری و فیزیکی که دارند؛ تفاوت عمده و فاحشی دارند و آن این‌که،‌ در هشت ماهگی پسرک کوچک، ما جرأت خوردن و آشامیدن هیچ چیزی را پیش از چشاندن‌‌‌ش به او نداریم شکر خدا، پسرک کوچک‌تر خوش خوراک هست. همان چیزی که پسرک بزرگ‌تر نبود (کلاً‌ اهل خوردن نیست) و تا همین لحظه که چند ماهی از چهار سالگی‌اش می‌گذرذ برای خوردن هر چیزی همه‌ی آبا و اجدادمان را به ترتیب قد به جلوی چشمان‌مان می‌آورد   همچین پسرانی داریم ما          + خدایا شکرت + شواهد و قرائن حاکی از آن ا...

  پسرک نازنین‌م، آریای مهربان‌م 50 ماهه شد.       + خدایا شکرت   ...

  پسرک ناز و کوچولوی ما، نیم ساله شد! این 6 ماه ترش و شیرین (تر) گذشت. اعتراف می‌کنم پوریا خیلی زودتر از آریا، 6 ماهه شد. به خودم اومدم دیدم پوریا ما رو می‌شناسه و بهمون می‌خنده. دیدم داره غلت می‌زنه و به همه چیز دست می‌زنه، می‌تونه خودش رو سرگرم کنه، روروئک برونه و الان هم پسرک بلوری‌م نصف یک سال رو با ما بوده. با این‌که گاهی وقتا، مخصوصاً شب بیداری‌ها خیلی خیلی سخت بود، یا مراقبت و رسیدگی هم‌زمان به بچه‌ها و دست تنها بودن و کلاً‌ حفظ نظام خونه خیلی ازم انرژی گرفت؛ اما به خوبی و خوشی گذشت.     6 ماهگی‌ت مبارک گل خوشبوی ما  ...

  نزدیک به دو سالی می‌شود که پسرک بزرگ احساس مالکیت‌ش غوغا کرده. تا به حال به وسایل خودش حساس بوده و احدی اجازه‌ی دست زدن به آن‌ها را نداشته، حالا به وسایل خانه و ماشین و خود خانه هم کشیده شده؛ که مثلاً فلانی سوار ماشین ما نشود، فلانی به خانه‌ی ما نیاید، فلانی به حمام ما نرود !!!!!!!!!! حالا که پسرک کوچک روروئک سوار شده، قاعدتاً به همه جای خانه سرک می‌کشد، مخصوصاً به اتاق پسرک که رنگ و وارنگ است. حالا دائماً می‌شنوم؛  مامان، پوریا به ماشین من دست می‌زنه. مامان، پوریا به تخت من دست می‌زنه. مامان، پوریا به لگوهای من دست می‌زنه. مامان، پوریا رو از تو روروئک در...

  از دیدنی‌ترین صحنه‌های بی‌بدیل این روزها: این‌که پسرک کوچک پا به پای برادرش که دائماً در حال دوچرخه‌سواری، موتورسواری و اسکیت‌سواری است؛ روروئک‌سواری می‌کند و ذوق مــــــــــی‌کند          + خدایا شکرت + خوش‌بختانه فضای خانه چیزی از پیست کم ندارد! + الحمدالله ویروس‌ها رفتند و حال مردان خانه خوب است (بنده از حمله‌ی ویروس‌ها جان سالم به در برده بودم)       ...

  اسب 93 داره قدم‌های آخر رو واسه رسیدن به خط پایان برمی‌داره و این در حالیه که ما بهار 94 رو، 4 نفری شروع می‌کنیم. در کنار این اتفاقات خوب، پسرک بزرگ‌‌مون 4 ساله میشه - حیف که مثل تولد یک‌ سالگی‌ش نمی‌تونم کیک تولد چهار سالگی‌ش رو بخورم -           + خدایا شکرت       ...