موضوع انشاء: فقر
موضوع انشاء: فقر
همیشه شنیدن اسم فقر برایم دردناک بوده، حتی آن وقت‌هایی که کودک بودم و از نداری چیزی نمی‌فهمیدم.
اما همان‌قدر که فیلم‌های سیاه و سفید دهه‌ی شصت را که گره خورده بود به دنیای پاک کودکی‌ام، می‌دیدم؛ هراسی سنگین به دلم رخنه می‌کرد، روح‌م درد می‌گرفت. اشک‌های خالص بچگی‌ام را از چشم مادر و پدر و برادر مخفی می‌کردم، اما دردش همیشه برایم عیان بود.
نه این‌که ما هم فقیر بودیم، نه. از این‌که می‌دیدم بچه‌هایی را که به واسطه‌ی فقر، دنیای بی‌آلایش کودکی‌شان رنگی دگر گرفته بود، غصه می‌خوردم و کم نمی‌دیدم کسانی را که اطراف‌م بودند و از زندگی‌شان بوی فقر به مشام می‌رسید.
و گاه خاطرات تلخ پدرم از روزهای نداری‌شان، رنج مرا دو چندان می‌کرد.
من همیشه‌ی همیشه ترس از فقر را با خود داشته‌ام.
بار سنگین ترس از این‌که روزی قرار باشد من هم برای درس خواندن، کار کنم؛ شانه‌های کودکی‌ام را خم می‌کرد.
اما در کنار همه‌ی این‌ها، وقتی قلم جوانی به روزگارم کشیده شد؛ فهمیدم فقر مالی آنقدر هم دردناک نیست. وقتی فقر انسانیت را می‌بینم، وقتی فقر فرهنگ را میان مردمان جامعه‌ای که من هم جزئی از آن هستم، هر روز پررنگ‌تر می‌بینم؛ نَفَس‌م بند می‌آید.
فقر شخصیت، فقر ادب، فقر خِرد و فقر بزرگ‌منشی بیشتر از هزار بی‌پولی آدمی را به بیراهه می‌کشاند. بسیار بیشتر از فقر مالی به قلب آدمی زخم می‌زند.
و هیچ شکی نیست که فقر مالی هم انسان را به بیراهه و کج‌راهه می‌کشاند و کم نیستند کسانی که عفت و عزت خود را در کنار فقر مالی خدشه‌دار کرده‌اند.
حتی همان کسی که به زعم خودش به خاطر فقر مالی، دامن‌ش به ناپاکی آلوده می‌شود؛ بیشتر از این‌که فقر مالی شکنجه‌اش بدهد، فقر عزت و بزرگی و معنویت او را به گودال نابودی کشانده.
و بدتر از همه، زخمی که فقر شعور به روح و جان انسان می‌زند، دردش بیشتر است و تا ابد التیام نمی‌یابد.
و چه‌قدر می‌ترسم از این‌که باید پسرک را روانه‌ی جهانی کنم که هر روز، از بُعد اخلاق، فقیرتر می‌شود.
خدایا، خودت کمک کن که هیچ‌گاه زندگی‌ام رنگی از فقر نگیرد. کمک کن پسرک‌م هیچ‌گاه طعم تلخ فقر(!) را نچشد.
خدایا، کمک کن چشمان کودک‌م را به دنیایی که هیچ‌گاه مردمان‌ش از فقری، رنج نمی‌برند، باز کنم.
خدایا، کمک کن هیچ‌گاه فقر ِ انسانیت، یقه‌ی زندگی‌مان را نگیرد که ورشکست ابدی خواهیم شد.
+ به بهانه‌ی: زنگ انشاء
منم تو بچگی حسی مشابه شما داشتم نسبت به فقر
