این روزها

یک سؤال؛

آیا حقیقتاً همه‌ی کسانی که کودکی هم‌سن و سال پاره‌ی تن چهارساله‌ی ما دارند؛ روزی دو میلیون بار توسط نوگل‌شان احضار می‌شوند؟ یا بهتر بگویم جگرگوشه‌شان روزی دو میلیون بار صدایشان می‌زند؟

به راستی که مغزمان در حال تاول زدن است، از پـَس کله‌مان دود بلند می‌شود (به جان خودم داغ می‌شود)

روزی به اندازه‌ی اندوخته‌ی چندین روزه‌مان کالری می‌سوزانیم

مایی که باید به ما پول می‌دادند تا دو کلمه حرف بزنیم؛ حالا از صبح تا شب در حال فک زدن هستیم. از بس این پسر از ما سؤال می‌پرسد و حرف می‌زند و از ما حرف می کشد 

نگویید که آستانه‌ی تحمل‌ت پایین است که  600000درجه بالا برده‌ایم، جواب نمی‌دهد...

+ گویا پسرک ناجور در حال و هوای 4سالگی گیر کرده است