روزهای شیرین ِ شیرین !

تو این یکی دو ماه اخیر، دامنه ی لغات آریاجون، هر روز داره وسیع تر میشه.

(پسرک از مدتها قبل از تولد یک سالگی، تعدادی از کلمات رو به صورت محدود و به زبان خودش بیان می کرد)

تقریبا بیشتر کلمات رو می تونه ادا کنه، و بعضی رو هم کمی دست و پا شکسته.

جملاتش از دو کلمه فراتر نرفته که شامل فاعل و فعله.

اما بعضی جملات یا بهتره بگم شبه جملاتش تقریبا شامل 5 یا 6 کلمه میشن؛

(میگم شبه جمله، چون فعل و حروف اضافه و حروف ربط ندارن)

خدا می دونه روزی چند بار خودمو مهمون دست و پا و صورتش می کنم واسه بوسیدن وقتی با حرف زدنش، پـَـرتم می کنه تو یه دنیای دیگه.

دوست دارم بعضی از کلمات رو همونطور نادرست و شیرین ادا کنه و هیچ وقت درست گفتنشون رو یاد نگیره.

و خیلی از کلمات دیگه که الان حضور ذهن ندارم...

فقط می دونم هر بار یکی از این کلمات رو می شنوم با همون جابجا شدن جای « میم » و « نون » ، کیلو کیلو کله قند تو دلم آب میشه...

عاشقتم آریاجون عزیزم