مهر91- پاییز را با آریا دوست تر میدارم

پاییز که از راه میرسه یه حال دیگه ای دارم. یه حس غریب و دوست داشتنی. انگار زندگی رو با تموم سلولهام حس می کنم. یه جورایی پاییز حالمو خوب می کنه. راحتتر نفس می کشم. آرومتر میشم. یاد خاطرات بچگی و مدرسه می افتم. دوست دارم همش برم جلو پنجره و نفس بکشم.

پاییز را بستای

و طیف طولانی رنگهای زرد را

و بادهای در هم کوبنده را ....

سرما خوردگی آریا بهتر شده و روز به روز مستقلتر میشه و کمتر به پر و پای من می پیچه. حرفامو به دقت گوش میده وقتی ازش می خوام بذاره به کارام برسم بعد به اون خیلی منطقی کنار میاد و میره سراغ کار خودش.

این روزا دیگه کمتر با کالسکه میریم بیرون. دیگه شبا اونم با رامین عزیز میریم پارک.

واکسن 18 ماهگی رو زدیم. خدا رو شکر مثل دوره های قبل اصلا اذیت نشد فقط عصرش کمی تب کرد و تا صبح هم خبری از تب نبود (خدا رو شکر).

وزن 12 کیلوگرم، قد 89 سانتیمتر.

رامین عزیز هم برای عوض شدن روحیه آریا هم یه شب بردمون خونه ی بازی (بولینگ عبده) که آریا کلی تو استخر توپ خوش گذروند. البته چون عمق استخر زیاد بود و آریاجون کوچکترین بچه حاضر تو استخر، متصدی استخر آریا رو با من فرستاد. منم از فرصت استفاده کردم حسابی فیلم و عکس از پسری گرفتم. به آریاجون هم خیلی خوش گذشت طوری که با بدبختی آوردیمش بیرون. و اصلا هم حاضر نشد سوار هیچ وسیله ی دیگه ای بشه...

آخر مهرماه هم رفتیم سمنان عروسی...