اولین سفر

در یازدهمین روز تولد گل پسر از آنجایی که مادر گرانقدر قریب به یک ماه از خانه زندگیشان دور بودند و پدر مهربانم به تنهایی بار منزل را به دوش می کشیدند، شال و کلاه من و پسرک را به تنمان کرده ما را به همراه خود به سمنان بردند.

تو سمنان اتفاق خاصی نیفتاد جز اینکه فک و فامیل من به دیدن پسرک آمدند، البته با کادو.

روز 27 فروردین یعنی 16 امین روز تولد پسرک، به مطب خانم دکتر ستاره سلطانی متخصص جراحی عمومی رفتیم و باری بزرگ را از دوشمان به زمین نهادیم که همانا ختنه کردن پسرک بود.

البته همسر دل نازک به شدت از این اتفاق اندوهگین بودند و تمام مدت قبل و بعد از عمل دل مرا حرفهاش ریش ریش می کرد.

البته دوز ریش کردن حرفاش قبل از عمل بسیار بود تا مرا از این تصمیم منصرف کند اما از آنجایی که بنده عقیده دارم کاری که باید انجام شود هر چه زودتر به آن رسیدگی شود بهتر است (من معمولا سریعا قورباغه ام را قورت میدهم) و صد البته که معمولا مرغ بنده یک پا دارد از تصمیمم منصرف نشدم که هیچ، تمامی مقدمات را قبل از رسیدنش به سمنان انجام دادم مبادا حرفی برای گفتن بماند و اعصابمان کیشمیشی شود.

در انجام این عمل خطیر من، مامانی و بابایی پسرک (پدر و مادر من)، خاله مریم و عمو محمد و البته بعد از اتمام کار بابای پسرک، پسرک را همراهی کردند (یعنی بالا سرش بودیم تمام وقت)