تو را برای دوست داشتن، دوست می دارم!
خستگیهای تمام هفته که گره میخورد به عصر سرد و بارانی جمعه؛ پدر و پسر عزم بیرون رفتن مردانه را دارند، هر چند تعارفی میزنند تا تنها نباشند و تنها نمانی...
اما همهی هفته که روزشماری کرده باشی برای خلوت دلخواهت، تنهایشان میگذاری تا تنهایت بگذارند؛ تا سکوت را با تمام وجود ببلعی...
موسیقی دلخواهت میشود همراهت تا کارهای نیمه کارهی هفته فیصله پیدا کنند و کمی آرامش بیابی.
همین میان، بین کلی کار معلق مانده، دلتنگ پسرک میشوی، دلت برای بوسیدن و بوییدن عطر گلویش لک میزند.
موبایل به دست میشوی؛ صدایش را که میشنوی، آرام میشوی، رها میشوی، مثل رقصیدن ِ آرام ِ پـَـر میان نوازشهای باد...
دلم آهنگ صدای پسرک را میخواهد...
+ عنوان ِ پست، مصرعی از شعری با همین عنوان! نوشتهی پل الوار، شاعر فرانسوی
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی