روزمرگی و خستگی مرداد

این روزها آریا روز به روز تواناتر میشه و من از توانم کم میشه. هم جسمم و هم روحم.

پاهامو دستام به طرز عجیبی درد می کنن. ماهیچه های ساق پام کش میان. خیلی درد دارم.

روحم که داغونه. هیچ وقت اینطوری نبودم. بمب انرژی و روحیه بودم. با کوچکترین اشاره اشکم درمیاد. رامین عزیز که قربونش برم کلا همیشه در همه زمینه ها نقش تماشاچی رو به بهترین شکل ممکن انجام می داده و حالا در نقش همسر و پدر تماشاچی حائز رتبه های خوبی شده تقریبا یک تنه دارم سه نفر رو ساپورت می کنم، کارهای آریا که حتی یک نیروی کارآمد هم به تنهایی نمیتونه به همش برسه، کارهای خونه که هیچ وقت تموم نمیشه، رامین عزیز چندین بار پیشنهاد گرفتن یک پرستار (صرفا برای کمک به من) رو داده اما من زیر بار این حرفا نمیرم. واسه همین هر روز بیشتر از روز قبل ضعف روحی دارم. خدایا چیکار کنم؟

 آریا هم که دائم نق میزنه همش دل درد داره. این روزا شکمش روزی 6-7 بار کار می کنه دکتر هم براش کار خاصی انجام نداد، میگه واسه شیر خوردن زیاده، چرا بچه 4.5 ماهه باید 9 کیلو باشه، شیرش رو کم کن، کم کردم اما فایده نداره، دیگه خسته شدم...

واکسن 4 ماهگی نواخته شد...

روز 11 مرداد، وزن 8850 گرم و قد 68سانتی متر

عکس تو ادامه مطلب

به خاطر این گل پسر هم شده باید محکم باشم...