روزهای پسرانه

  دعای پسرک بعد از تمام شدن نمازهاش: خدایا؛ مظابب (مواظب) مامان و بابا باش. خدایا؛ مظابب (مواظب) خودمم باش.   ***   مامان؛‌ چرا تو پارک ایـران‌شهر، روی لوله‌های آب، قلوک سیمانی گداشتن؟ (بلوک سیمانی گذاشتن)   ***   مامان؛ چه‌قدر خوب خونه رو نظافت می‌کنی. آفرین دخترم، خیلی زرنگی. کی یادت داده؟   ***   مامان؛ این خودکار شوهرش (جوهرش) تموم شده، نیمی‌نیویسه ...   ***   مامان؛‌ حالا که ویلچر (فیلتر) یخچال تموم شده، به بابا بگو زودتر عوض‌ش کنه. من نیمی‌تونم از این‌جا (اشاره به آ...

  از قشنگی‌های روزهای مادرانه اینه که ببینی فرشته‌ی 40 ماهه‌ت، مثل قدیما؛ درست مثل 4 ماهگی‌ش و شاید هم 40 روزگی‌ش؛ با صدای بلند توی خواب بخنده و تو رو بیدارت کنه. بعد با اون لبخندی که می‌نشونه روی لبات، پرت‌ت کنه وسط یه خواب عمیق و شیرین      + خدایا شکرت + عنوان رو از این‌جا برداشتم (پخش آن‌لاین ترانه‌ی تصور کن، امین رستمی)     ...

  پسرک‌م چهل ماهه شد؛ به همین قشنگی و شیرینی       40ماهه‌ ی شیرین‌م، کاش 40 سالگی‌ ات گره بخورد به بهترین‌ها      40 ساله‌ ی بزرگی باش، با دلی گنده و مهربان  40 ساله‌ ای باش که هیچ‌گاه انسان‌ها را با مقیاس و مکیال خودت نسنجی، بدان که قاضی و داور کــَـس دیگری‌ست  40 ساله‌ ای باش مــَــرد، تا برای اثبات خود به دیگران هیچ‌گاه به بددهنی و تهمت و افترا چنگ نیندازی؛‌ چرا که این عمل فقط و فقط کار ضعیفان است  40 ساله‌ ای باش که اگر کسی موافق میل تو عمل نکرد، دریابی شاید که ...

  شب زنده داری پسرک - شب نوزدهــــم ماه رمضـــــــان                                         + خدایا شکرت + طبق معمول همیشه، چشمای پسرک رفتن پس پرده‌ی موهای بلندش   ...

  اصرار عجیب این روزهای پسرک که حتما ً نماز ظهر و عصر، مغرب و عشا را اقامه کند، آن هم در ملازمت پدر گرامی و البته که بعد از آن حتما ً  باید بشنود: آریــاجون، قبول باشه. ناگفته نماند که پسرک، تعقیبات  (!) نمازهایش را هم به زیبایی هر چه تمام‌تر به جا می‌آورد. مخصوصا ً‌ دعا برای پدر و مادرش.   ***   پسرک هر بار قرآن را در دست‌م و در حال قرائت آن می‌بیند با حالتی معصومانه از من سؤال می‌کند:  مامان؛ بلدی قرآن بخونی؟ وقتی جواب مثبت مرا می‌شنود، مجددا ً با همان حالت معصومانه‌اش می‌گوید: مامان؛ به منم یاد میدی قرآن بخونم؟ ...

  در این چند روز هر چه قدر فکر کردم به یاد نیاوردم که پیش از آمدن‌ت، زندگی دو نفره‌ی ما چه شکلی بود. اما امروز که دقیقا ً سه سال و دو ماه و یک روز از آمدن‌ت به زیر سقف با هم بودن‌مان می‌گذرد، می‌بینیم که تمام این روزها ـ هر روز و هر روز - هیجانی عجیب به رگ‌های زندگی‌مان تزریق شده است، مخصوصا ً وقتی هر روز بالنده شدن‌ت را می‌بینیم که گاهی کیلومترها با پسرکی سه ساله فاصله داری (!)   و ما سرمست از این‌که در کنار تو مادری و پدری آموختیم و با تمام وجود خوش‌حال که خواستیم تو، حیات دو نفره‌مان را زیباتر کنی...   پسرجان، امروز سه سال و دو ماه و یک روزه ...

  موقعیت: من در حال سلام دادن نماز پسرک رو به من: مامان؛ نمازت تموم شد. من: بله عزیزم، تموم شد. پسرک: عافیت باشه من:  بازم من:    ***   موقعیت: پسرک در حال عطسه کردن پسرک رو به خودش:‌ سلام بر حسین من:    ***   موقعیت:‌ با پسرک در حال قایم موشک (!)‌ هستیم و هر بار اون میره قایم میشه. کجا؟ زیر صندلی که همه‌ی بدن‌ش پیداست  و یا پشت پرده‌‌ی پنجره   که فقط نصف بدن‌ش مخفی میشه من باید خودمو به ندیدن بزنم... تازه وقتی هم صداش می‌زنم آریـاجون کجا قایم شدی که مثلا ...

  با تشکر ویژه از دست‌اندرکاران تولید برنامه‌ی بانمک و دوست‌داشتنیه کلاه. قرمزی، پسرک بعد از مدتی نگران بودن و غصه خوردن مــِــن باب مادرنداشتن کلاه. قرمزی و باقی عروسک‌ها، بالاخره چند روز گذشته با حضور یکی از هنرپیشه‌های خانم در برنامه‌ی مذکور، جگرگوشه‌مان فرض را بر این گذاشتند که خانم حاضر، مادر کلاه. قرمزی و بقیه می‌باشند. پسرک: (با هیجانی وصف ناشدنی به سراغ بنده آمدند و ابراز داشتند) مامان؛ پیدا شد من: چی پیدا شد،‌ مامان جون؟ پسرک: مامان کلاه. قرمزی پیدا شد بدین ترتیب بعد از مدت‌ها غصه خوردن، خودشان غم از دل زدودند و پای‌کوبی کردند.   ...

  ماجرای اول: از مدت‌ها قبل که پسرک تنها وسایل بازی‌اش محدود شده بود به انواع و اقسام لگو و آجره و بلوک‌های خانه‌سازی و مدل‌های مختلف ماشین (سواری، راهسازی و ...)، به هر کدام (لگوها و ماشین‌ها) سبدی هم‌قد (!) پسرک اختصاص داده بودیم برای جمع‌آوری این وسایل. پسرک علاقه‌ی عجیبی به خالی کردن تمامی محتویات آن سبدها داشت؛ اگرچه اغلب اوقات با تمامی آن‌ها بازی نمی‌کرد. مشکلات ما از جایی شروع می‌شد که حتی جای قدم گذاشتن هم بر روی زمین باقی نمی‌ماند و از طرفی با توجه به سـُـر بودن سطح سرامیک و مستعد بودن این وسایل به سـُـرخوردن، درگیری‌های (!) ما با پسرک آغا...

اگر تو نبودی عشق نبود همین طور اصراری برای زندگی اگر تو نبودی من کاملاً بی‌کار بودم هیچ کاری در این دنیا ندارم جز دوست داشتن تو                                             دنیا که به پایان برسد رؤیاها دنیایی دیگر خواهند ساخت و خنده‌ی تو جای آفتاب را خواهد گرفت       احساس می‌کنم جنگل ...